woensdag 12 oktober 2016

MTB daglicht meepakken en urban biking 11-10-2016

Soms ben je op tijd thuis uit je werk. Daarom besloot ik om geen nightride te maken, maar nog even te genieten van het schaarse beetje daglicht wat er nog over was.

Als ik een kort rondje ga mountainbiken, kom ik al snel uit op het parcours van Zoetermeer. Daarom was ik eens zonder rugzak op pad gegaan, om eens lekker te raggen.

Aangekomen bij het parcours hoorde ik al dat ik niet de enige was. Wat piepende remmen en de stem van een trainer deed me vermoeden dat er iets van een clinic gegeven werd.
Dat bleek later ook, toen ik over de kleine berg reed en een groepje tegen kwam in normale kledij.

De afdalingen liepen lekker op mijn chief en ik had er daardoor erg veel zin in!
Na de kleine berg stak ik dan ook over naar de grote berg om daar het parcours verder te volgen.

Omdat ik een hekel heb aan de eerste lange klim en omdat het groepje van de clinic daar aan het oefenen was, klom ik aan de zijkant van de grote berg omhoog via een wandelpad. Vanaf daar kun je gelijk inhaken op een snelle afdaling, altijd goed natuurlijk.
Lijkt niet zo, maar deze mini rock garden is erg pittig en leuk!

Tot de steilste klim van het parcours heb ik verder het parcours gevolgd. Ik zeg bewust tot, want vanaf daar ben ik overgestoken naar de mini-rockgarden. Dit is een rockgarden waar je vrij vlot doorheen kan, maar waar je wel verschillende lijnen kan uitproberen en lekker kunt spelen.
Aan de ene kant erg zonde dat de afdaling niet meer in de standaard route zit, maar wel fijn dat je hem alsnog mee kunt pakken.
Ik maakte het mezelf dan ook steeds moeilijker. Mede door steeds lastigere lijnen te nemen, maar ook door de klim ervoor steeds harder omhoog te stampen. Je hartslag wordt steeds hoger, waardoor concentreren op een technische afdaling ook ineens lastiger wordt.
Goede training dus, presteren onder druk!

Na het parcours verder afgemaakt te hebben via de langere rockgarden op de kale berg, stak ik over naar de berg tegenover snowworld.
De lange klim lukt me in 1 keer, waarna ik de haarspelden door het bos naar beneden pakte. Beneden aangekomen liet ik nog even een paard schrikken, die had me niet verwacht zo tussen de struiken.
Diezelfde afdaling reed ik in razend tempo weer omhoog, om weer via het erg steile afdalinkje beneden te komen.

Ik besloot om richting het stadshart te rijden en daar nog wat uitdaging op te zoeken. Voor MEER Mountainbike wil ik tenslotte ook urban biking aan gaan bieden, wat heel mooi kan in het Zoetermeerse stadshart.

Ik vond een paar leuke trappetjes, die ik zeker ga onthouden.

Ook kwam ik langs een afdaling die me nog niet eerder gelukt was, maar dit keer dan eindelijk wel!
Voor een ieder die hem ook wil proberen, het gaat om de afdaling van de bovenlangs naar de onderlangs (ja, zo heten die straten echt), via de trappetjes die je hiernaast op de google streetview afbeeldingen ziet.

Het werd alweer snel donker en zonder verlichting moest ik dus maken dat ik thuis kwam.
Maar ik heb wel weer een avondje lekker gespeeld en eindelijk die ene trap-afdaling af gereden!