MTB Lenterit 20-03-2016

Vanuit de facebook groep "mountainbikers omgeving Zoetermeer" had ik de lenterit georganiseerd. Deze had ik al eerder voorgereden, maar vandaag was het dan zo ver.

Omdat ik voor de verandering eens erg vroeg van huis was gegaan, kon ik eerst even opwarmen op het mountainbike parcours. Het parcours is allerlei grote veranderingen aan het ondergaan, dus ik was erg benieuwd.
De route begint vorm te krijgen en de paden lijken er duurzaam bij te liggen! Het is wel een stuk zwaarder dan eerst, omdat je niet meer oversteekt van de ene naar de andere berg. Je begint dus elke klim weer stapvoets.

Bij snowworld aangekomen was ik nog vroeg; om kwart voor negen stond ik al voor de deur. Omdat ik geen flauw idee had hoeveel mensen er precies zouden komen, was het dus even afwachten.
Uiteindelijk gingen we met zeven man op pad; geen slechte opkomst!

De rit begon met wat miezer regen, maar dat hield ons niet tegen. Over het dalliepad gingen we langs de begraafplaats richting het stadshart.
Bij het van Doornenplantsoen begon het eerste echte houtsnipper pad. Ik zette de groep even aan de kant, om wat kleine afspraken te maken.
De rit gaat deels over asfalt, deels offroad. We spraken met zijn allen af dat we op de offroad stukken een eigen tempo zouden rijden, om op het asfalt als groep weer verder te rijden.

Via een mooie grasstrook kwamen we vervolgens bij de befaamde rock garden in de Driemanspolder. Gelukkig was het inmiddels alweer even droog geworden, dus waren de stenen ook redelijk droog.
Na iedereen de mogelijkheid gegeven te hebben om er af te rijden, snipperden we vrolijk verder richting de golfbaan.
De paden rond de golfbaan zijn altijd goed voor de nodige hoogtemeters, dus altijd goed.

Dan via het fietspad langs de A12 Zoetermeer uit en richting Leidschenveen. Hier kwamen we bij het kerkje, wat bij de meesten toch wel een verrassing was.
Ik had eerder op facebook een foto geplaatst van het kerkje, maar sommigen dachten dat het een van mijn vakantie foto's was.

Langs het winkelcentrum van Leidschenveen haakten we aan bij de wijk en wouden route. De meeste stukken zijn hier altijd vrij modderig, maar daar had ik een leuk alternatief op gevonden. Een slingerend paadje, wat eigenlijk altijd goed te rijden is.
We reden deze een keer op een rustig tempo, om de bochten wat te verkennen, om het paadje daarna nog een keer op een wat hoger tempo te rijden.

Via de kniplaan reden we door naar de meerpolder, waar nog even een sprintje ingezet werd. Daarna op naar de N206, voor de alternatieve oversteek.
Na een klein stuk asfalt door de polder, haakten we vervolgens weer aan op de wijk en wouden route. Deze paden liggen er meestal meer dan prima bij, dus er kon op deze stroken even flink doorgetrapt worden.

Vlak voor de Leyens kwam ik tot de conclusie dat we wat tijd over hadden. Ik nam de groep dus nog even mee naar het stadshart om daar een mooie rock garden te rijden en een steile trap uit te proberen.
Dat gaf ons ook de mogelijkheid om nog via een grindpad weer terug te rijden naar het Buytenpark.

Voor de deur van snowworld gingen we ieder weer onze eigen weg, waarbij ik net voor een klein buitje regen weer binnen zat!

Een leuke, gezellige lenterit dus. En zelfs het weer werkte lekker mee!

MTB dropper testen in Zoetermeer 15-03-2016

Vanwege een garantie probleem met de reverb dropper seat post in mijn rose, kon ik al een tijdje niet met de fiets op pad. Omdat je overal op internet leest dat mensen dit probleem hebben, wat opgelost wordt door simpelweg een nieuwe pen op te sturen, ben ik opzoek gegaan naar een vervanger.
Het leek mij namelijk verre van ideaal om zo'n beetje elk jaar mijn zadelpen op te moeten sturen voor garantie.

In mijn zoektocht leek de 9point8 fall line de meest betrouwbare zadelpen, echter is deze heel slecht leverbaar. Raceface en Easton komen echter net op de markt met hun gezamenlijke dropper seatpost, die hetzelfde binnenwerk als de 9point8 gebruikt.
Toen deze ook nog eens flink in de aanbieding bleek, was de keuze snel gemaakt.

Na de installatie moest er natuurlijk ook nog proef gereden worden, wat ik vandaag ben gaan doen op het MTB parcours in Zoetermeer.

Omdat het MTB parcours in Zoetermeer erg veel hoogte kent, maar in relatief korte en steile stukken, is het eigenlijk het parcours bij uitstek om een nieuwe dropper te testen. Je bent tenslotte constant je zadel op en naar aan het bewegen. In een enkele ronde soms wel een keer of 14!

De pen blijkt nog beter te bevallen dan ik dacht. Hij zakt enorm makkelijk, terwijl hij ook erg snel weer op de ideale hoogte staat om de volgende klim aan te vallen.
Deze dropper onderscheid zich vooral door de combinatie van een mechanische lock op de twee uiterste standen en een hydraulische lock in alles daartussen.
Hij wordt dus op de uiterste standen hard op slot gezet door een mechanische vergrendeling, terwijl hij ook op elke gewenste hoogte neergezet kan worden met de hydraulische vergrendeling.
Normaal gesproken is een hydraulische vergrendeling vrij onbetrouwbaar, omdat deze na verloop van tijd slechter gaat werken. Hierdoor zakt de zadelpen een (paar) cm in wanneer je op het zadel gaat zitten.
De mechanische vergrendeling is betrouwbaar, maar dan mis je de mogelijkheid om je zadel op elke gewenste hoogte te "parkeren".
Het lijkt dus een "best of both worlds" dropper seatpost.
Hoe betrouwbaar de pen uiteindelijk is zal de tijd leren, maar tot nu toe ben ik erg enthousiast!

MTB Lenterit voorbereiden 11-03-2016

Voor de facebook groep die ik opgezet heb, ben ik bezig met het organiseren van een lente rit. Een gezellige gezamenlijke rit, om de lente in te luiden.

Deze moet natuurlijk proefgereden worden, dus dat wilde ik vandaag eens doen.

Omdat de start bij snowworld is, ben ik ook hier begonnen.

De route gaat eerst via het Daliepad naar het Polderpad. Daar zit tegenover de begraafplaats een leuke afdaling, om gelijk iedereen een beetje wakker te maken. Omdat je in het begin van de rit vaak even het tempo een beetje af moet stemmen, heb ik er voor gekozen om langs de Amerikaweg naar het stadshart te rijden. Je komt hier een aantal verkeerslichten tegen, waardoor de groep makkelijk bij elkaar gehouden kan worden.

Net voorbij het stadshart komt dan de eerste offroad strook, in de vorm van een (vers gesnipperd) houtsnipperpad langs de kinderboerderij. 

Dwars door het oude centrum rijden we dan richting de A12, waar we nog even onder een erg laag bruggetje door zullen moeten kruipen.

In de driemanspolder pakken we nog even een prachtige rock garden mee, ik ben benieuwd wie er allemaal af durven!

Na nog wat houtsnipperpaden komen we dan uit bij de golfbaan, zodat we daar ook nog een paar hoogtemeters kunnen maken.

Na de golfbaan volgende we A12 nog een stukje om bij het befaamde kerkje uit te komen. 

Na het kerkje gaan we verder naar de wijk&wouden route, waar ik een paar kleine improvisaties heb voorbereid.

Bij de kniplaan snijden we een stukje af, om via een alternatieve oversteek onder de N206 door te rijden.

Dan door naar 't Geertje, waar nog wat zandpaden zitten (altijd vrij van modder) om de beentjes een beetje uit te putten.

Door de meerpolder kunnen we vervolgens weer terug naar het Buytenpark, om zo net niet aan de 40 kilometer te komen.

Ik ben erg benieuwd wat iedereen van de route gaat vinden. Ik vond het met het weer van vandaag in ieder geval geen straf om de route voor te mogen bereiden!